words of a dreamer

Ik zeg: doen!

OmslagikzegdoenJe ergeren aan taal, en dan vooral aan het taalgebruik van anderen. Menig taalliefhebber heeft daar last van. De kunst is hoe je daarmee omgaat. Ben van Balen heeft klagen over irritant taalgebruik tot een kunstvorm verheven. Na het succes van zijn eerste boek “Irritaal”, waarin hij zijn ergernissen over irritant taalgebruik heeft beschreven, kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven. In “Ik zeg: doen!” schrijft hij wederom met humor en sarcasme over de irritantste taalkronkels die hij tegenkomt. Pak nu je irritaalmomentje!

Dit boek is een verzameling van een groot aantal blogs van Ben van Balen, auteur van de weblog http://www.irritaal.nl/. Hierop beschrijft hij zijn vaak voorkomende ergernissen aan het taalgebruik van de hedendaagse mens. Gezien ik taalwetenschap studeer houd ik me, niet geheel tegen verwachtingen in, regelmatig bezig met taal en daarom mag een boek als deze natuurlijk niet in mijn collectie ontbreken.

Het boek is een van de twee boeken waarin Van Balen zijn taalergernissen beschrijft. Verder verschenen nog “Irritaal” en daarnaast een paperbackuitgave van “Irritaal”, genaamd: “Ik heb zoiets van“.  Ook hiervan verschijnt binnenkort een recensie.

De taalergernissen die beschreven worden deden me erg denken aan het boek “Taal is zeg maar echt mijn ding” van Paulien Cornelisse, een boek dat ik ook met plezier verslonden heb.

Één ding wat zeker is, is dat de ergernissen aan verschillend taalgebruik erg herkenbaar voor me zijn. Veel van de dingen die ik in het boek ben tegenkomen, zijn mij ook wel eens opgevallen en daarmee denk ik dat een groot aantal anderen zich ook wel bewust is van dit “storende” taalgebruik. Ik zal een aantal voorbeelden noemen:

  • Het veelvuldig gebruiken van het grammaticaal incorrecte “Hun hebben” in plaats van “Zij hebben”.
  • Het gebruik van “Ik zeg: doen!” of “Ik zeg:…” (een ander werkwoord of andere bijzin)
  • Het overmatige gebruik van het woord ‘lol’ te pas en te onpas, terwijl negen van de tien mensen waarschijnlijk niet eens weten wat het betekent. Of wel?  (laughing out loud)
  • “Enigst kind”. Ook één van mijn grote ergernissen.
  • “Dat is niet meer van deze wereld.” Van welke dan wel?
  • Het gebruik van “Een soort van..”: “En toen gingen we een soort van plein op om vervolgens in een soort van restaurantje te gaan eten..”
  • Het uitspreken van de ‘e’  in bijvoorbeeld ‘ontzettend’ als een ‘o’: onzettond, vervelond, verfrissond. Mijn taalergernis nummer 1!!

Verder waardeert Ben van Balen iedere taalergernis aan de hand van zijn “Irrischaal”, waarbij hij het betreffende onderwerp een cijfer geeft op een schaal van 1 tot 10. Aan het eind van de boeken vind je een overzicht van zijn Irrischaal met alle cijfers en de daarbijhorende taalergernissen.

Dit waren wat mij betreft de hoogtepunten uit dit boek van Ben van Balen en wellicht motiveert het jullie om je ook eens aan Ben z’n Irritaal te wagen. Ik vond het met mijn in vrij grote mate aanwezige interesse voor taal in ieder geval erg leuk om te lezen!

5 Responses to Ik zeg: doen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *