Het negende schrift van Maya – Isabel Allende

“Vertel me wat je wilt, met dit woeste leven, met dit kostbare leven, want je leeft maar één keer.”

De negentienjarige Maya is op weg naar Chiloé een eiland in het zuiden van Chili. De ogenschijnlijke rust van deze geïsoleerde plek steekt schril af tegen het harde straatleven van Las Vegas met zijn drugs en geweld dat Maya gewend is. Haar oma heeft haar naar Chiloé gestuurd en Maya heeft een schrift meegekregen waarin ze haar dagboek kan bijhouden. Zo kan ze erachter komen wat zij nu echt wil met haar leven. Op Chiloé woont Maya bij Manuel Arias, een oudere, stugge antropoloog die bezig is een boek te schrijven over de mythologie van het Chileense eiland. Ook hij worstelt met zijn verleden.

Wanneer je op jonge leeftijd al een behoorlijk turbulent leven achter de rug hebt, werkt niets beter dan het opvolgen van het advies van je oma. In dit geval stuurde Maya’s oma haar naar het rustieke eiland Chiloé. Een plek waar ze kan ontdekken wie ze nou echt is, na al die verschillende gedaanten die ze heeft aangenomen. Een plek waar ze kan ontdekken wat ze nou echt wil, na alle gevaarlijke dingen die ze in het drugscircuit heeft uitgeprobeerd en alle gevaarlijke situaties waar ze zichzelf in heeft gebracht.

Het lijkt bijna onmogelijk om weer de oude te worden, maar Maya komt zichzelf op Chiloé hard tegen. Voor het eerst sinds jaren vóélt ze weer echt iets, ook al kan ze het nog niet helemaal plaatsen. Er komen nieuwe uitdagingen op haar pad, bijvoorbeeld het achterhalen van het geheim achter Manuel.

Ik vond Het negende schrift van Maya een mooi, meeslepend verhaal dat verschillende kanten van het leven laat zien. De excentrieke Maya vormt een mooi middelpunt, van waaruit de wereld eerst verwrongen lijkt, maar waarin later steeds meer op zijn plaats lijkt te vallen.

Voor als je even bent vergeten wie je bent en waar je vandaan komt.