Our European roadtrip

Al weken van tevoren keken we ernaar uit: onze eigen roadtrip door Europa. Nadat de laatste zaken voor de studie waren afgerond en de laatste communicatie tussen scriptiebegeleiders en dergelijke had plaatsgevonden, konden de echte voorbereidingen voor de vakantie beginnen. Hoewel ik vroeger wel eens met mijn ouders heb gekampeerd, verbaasde het me hoeveel er eigenlijk bij een kampeervakantie komt kijken! Met een van onder tot boven en van voren naar achteren volgeladen auto vertrokken mijn vriend en ik uiteindelijk midden in de nacht naar onze eerste bestemming: Freiburg im Breisgau. Lekker ’s nachts rijden, dachten we, dan hebben we geen files. Dat klopte wel, maar het gebrek aan de gebruikelijke nachtrust ging op een gegeven moment zijn tol eisen. Desondanks hebben we genoten van het korte verblijf in het stadje in Zuidwest- Duitsland, vlakbij de Zwitserse grens.

De volgende dag waagden we ons aan een nieuwe opdracht: het trotseren van de Zwitserse Alpen met bijbehorende tunnels, op weg naar Milaan. Uiteraard hadden we een hotel midden in de stad uitgezocht, wat zorgde voor de nodige frustraties omtrent het gedrag van Italianen in het verkeer. We zijn na aankomst uit eten geweest in het centrum van Milaan, wat alles wel weer goedmaakte. Op dag drie maakten we dat we uit de stad wegkwamen, in de richting van Toscane. Om precies te zijn zouden we een week bij mijn oom verblijven in Vinci, waar hij al een aantal jaar iedere zomer een villa huurt. Na een verhitte reis in de airco-loze (!) auto kwamen we aan in een oase van rust, met bijbehorend privé-zwembad. De eerste indruk zei het al: dit zou een topweek worden! En dat werd het ook. Naast het vieren van mijn 21e verjaardag en het bezoeken van Vinci, Pisa, Florence, Empoli en een wijnboer, hebben we ons heerlijk in en aan het zwembad vermaakt.

De week in Toscane vloog voorbij en voor we het wisten, stond er weer een reisje op het programma. We zouden met de auto naar Ancona gaan, aan de oostkust van Italië, van waaruit we met de boot naar Zadar, Kroatië zouden varen. Hoewel we twee uur speling hadden, kwamen we maar net op tijd aan in de haven van Ancona. Dit kwam omdat het Zwarte Zaterdag bleek te zijn, een feit waarvan wij dus duidelijk niet op de hoogte waren. Dit had als gevolg dat wij als gekken over de vluchtstrook langs alle files zijn gescheurd (Dat moet je toch ook een keer in je leven gedaan hebben?!), waardoor we de boot nog hebben kunnen halen en uiteindelijk kwamen we ’s avonds laat aan in Zadar. Van daaruit was het nog zo’n drie kwartier rijden naar Biograd na Moru, de kustplaats waar onze camping lag.

We waren beiden nog nooit in Kroatië geweest, maar het bleek echt een prachtig land te zijn. We hebben een bezoek gebracht aan de watervallen in Krka National Park en we hebben een dag op een boot doorgebracht die ons de eilanden van Kornati National Park liet zien. Op de terugweg waren we zelfs getuige van drie dolfijnen, die ons met een bezoekje kwamen vereren! In Biograd na Moru zelf was ook genoeg te beleven: er was een lange boulevard en een gezellige haven waar we bijna iedere dag wel hebben gegeten of een cocktail hebben gedronken :).

Veel te snel gingen de dagen voorbij, zoals het altijd met een vakantie het geval is. Vanuit Kroatië reden we omhoog naar het Meer van Bled in Slovenië, waar we even uitgebreid pauzeerden. Daarna volgden Oostenrijk en Duitsland en in München was het hotel waar we zouden overnachten. Heerlijk uitgerust vertrokken we op de allerlaatste dag weer richting Nederland. Het was een reis om nooit te vergeten. Wat hebben we onwijs veel gezien! Mooie, nieuwe plekken in Europa ontdekt en ook weer tot rust kunnen komen. We kunnen er weer even tegenaan!